Yerel üretim neden önemli?

Doğal ürünler, mevsimsel ve coğrafi koşullara uygun olarak, doğaya, hayvanlara ve bitkilere zarar vermeden, hiçbir kimyasal madde ve ilaç kullanmadan yapılan tarımın sonucundan çıkan ürünlerdir. Yerel üretim ise, geleneksel yöntemlerle bölgenin yerlileri tarafından bölge özellik ve ihtiyaçlarına uygun şekilde yapılan, kimyasal ürünlerin ve endüstriyel sistemin hiç karışmadığı tarım şeklidir. 

Yerel üretimle ilgili önemli bilgileri sizin için derledik.

Yerel üretim nedir, neden maliyetlidir?

Dünya çapında tarım politikaları endüstriyel sistemle üretim yapan şirketleri desteklemektedir. Gıda kodeksi (uluslararası besin standartları) büyük şirketleri korumaya yöneliktir. Bu sebeplerden dolayı yerel üretim sistemin dışında kalmaktadır. Sistemin dışında kalan yerel üretimin endüstriyel tarımla rekabet etmesi zorlaşmaktadır. Yerel üretim çok fazla emek ve sabır gerektirir, işin ustaları tarafından özenle ve geleneksel yöntemlere yapıldığı için uzun bir sürece ihtiyaç vardır. Kullanılan tohumlar geçmişten bugüne ulaştırılmış atalık tohumlardır, toprağından sulamasına, kullanılan gübresine kadar her şey kimyasalsızdır. Üretim seri bir şekilde, tek tipte yapılmaz; bu nedenle daha maliyetlidir.

Yerel üretim endüstriyel sistemle nasıl rekabet ediyor?

Yerel üretimin endüstriyel üretimle rekabet şansı maalesef çok az. Çünkü dağıtım kanallarından, sulamaya kadar her şey endüstriyel üretimi destekliyor. Çiftçiler yeteri kadar kazanamadıkları ve pazarda yer alamadıkları için köylerden göç ediyor. Köy nüfusu azalıyor ve topraklar endüstriyel tarım yapanların tekeline kalıyor. Büyük üretimlere teşvik var ancak yerel üreticilere teşvik yok. Bu nedenle yerel üretici zor durumda kalıyor ve bir nevi vazgeçme noktasına geliyor. Zaten yapılan yerel üretim daha maliyetli, kazanç ve pazarda yer alma imkanı düşük olunca, tüm üretim sistemi tekelleşiyor.

Neyse ki, yerel üretimin endüstriyel üretimle rekabeti bilinçli tüketiciyle yavaş yavaş oluşmaya başladı. Çünkü bilinçli tüketiciler zirai ilaçların kullanıldığı, sağlığa zararlı, lezzeti düşük, doğaya zarar veren endüstriyel üretim ürünlerini tüketmek istemiyor. Atalık tohumlardan tamamen doğal bir şekilde, kontrollü, insan sağlığını ve doğayı ön planda tutarak yapılan artizan tarımın ürünlerini tercih ediyor. Giderek daha fazla tüketicinin bilinçlenmesiyle rekabet şansı artacaktır.

Endüstriyel üretimle yerel üretim arasındaki temel farklar nelerdir?

Endüstriyel üretimde ürünler tek tip (buğday, pirinç, soya, mısır) olmaktadır. Maliyeti ucuz ve raf ömrü uzundur. Üretim mono-kültür ve kitleseldir. Seri üretim vardır, kar amacı güdülür. Üretim seridir ve önemli olan sürdürülebilir kalkınmadır. Hasta et-tedavi et sistemi vardır, önleyici değildir. Endüstriyel üretim nedeniyle doğaya, su kaynaklarına, hayvan ve bitkilere, en başta insan sağlığına zarar verilir. Hatta bu tarım yönteminin iklim değişiklerine %38 oranında sebep olduğu kanıtlanmıştır.

Yerel üretimde ise ürün çeşitliliği esastır. Örneğin; Türkiye’de 30 çeşit tarhana vardır ve bu tarhananın yapımı elden ele değişkenlik gösterir, bu da yerel üretimin ve kültürümüzün zenginliğini gösterir. Küçük çiftçi üretimi yerel coğrafyaya uygun olarak yapılır. Ürünler, hastalıklara karşı dayanıklıdır, lezzetlidir, tohumlar ıslah yoluyla binlerce yıl öncesinden bizlere ulaşmıştır. Kimyasallardan arındırılmış ve yaşam amaçlıdır. Paylaşım, takas, dayanışma eseridir. Toprak sürekli ekilmez, dinlendirilir. Sürdürülebilir yaşam odaklıdır. Ürünler hasta etmeye yönelik değil, hastalıkları önleyicidir. Çevreye, doğaya, su kaynaklarına, havaya ve toprağa zarar vermez. Tamamen doğal yollarla yapılan yerel üretim en başta sağlığı ve doğayı esas alır. Kültürümüzün asıl ürünü olan tarım çeşidi budur.

Yerel üretim tabiatın sunduğu çeşitlilikte doğal yollarla üretilmiş ürünler sağlar. Bu sağlığımız açısından ve doğa için çok önemlidir. Tüketicilerin bilinçlenmesi ve yerel üretimin daha fazla desteklenmesi ile bu imkanları yitirmeyeceğimiz bir geleceğe doğru gitmek ümidiyle...

06.05.2017